Okazuje się, że na 208. stronach powieści można zawrzeć niewyobrażalnie dużą dawkę emocji.
Adeline Dieudonné w swojej debiutanckiej książce, Prawdziwe życie przedstawia brutalną historię czteroosobowej rodziny, w której ojciec, nieodnoszący sukcesów zawodowych księgowy, uwielbia widok krwi, głównie podczas polowań. Jednak jego ofiarami są nie tylko zwierzęta, ale też najbliższa rodzina. Opowiedziana przez nastoletnią córkę, której imienia nie znamy, historia jest jakby zapisem radzenia sobie z fizyczną i słowną agresją przez poszczególnych członków rodziny. Od pogodzenia się z rolą ofiary, a raczej przystosowania, umiejętności stawania się „przezroczystym”, poprzez ucieczkę w świat marzeń, nauki, do buntu przeciw przemocy. Zgodnie stwierdziłyśmy, że to historia niezwykle realna, brutalna i mroczna, ale też fascynująca. Zwięzła forma, proste, żołnierskie słowa naładowane znaczeniami, wciągają czytelnika, który zaciskając szczękę
i pieści przygotowuje się na kolejne strony. W tej powieści wszystko wydaje się dzikie i pierwotne. Pierwotny jest zew krwi, który odczuwają ostatecznie wszyscy, choć na początku nic na to nie wskazuje. Pierwotny jest instynkt przetrwania, który uaktywnia się w dziewczynce w chwili, gdy z symbolicznej ofiary staje się ofiarą dosłowną. Dzikie jest zło, które rozlewa się w umyśle jej brata od chwili, gdy na własne oczy zobaczył rozerwane ciało i poczuł świeżą krew. Dzikie i pierwotne są emocje, jakie wzbudza w dojrzewającej nastolatce mężczyzna z zaprzyjaźnionej rodziny. W końcu w jej domu nigdy nie było miejsca na uczucia, emocje i zdrowe dorastanie. Wszystko musi więc odkryć samodzielnie, nie do końca rozumiejąc jeszcze funkcjonowanie własnej psychiki i organizmu, choć znając już doskonale zaawansowane teorie fizyczne. W tej historii dzieci, żeby przetrwać muszą być dojrzalsze i sprytniejsze od rodziców. To książka, której treść zostaje w czytelniku na długo, a nawet na zawsze…
W maju czytamy Słodkie życie– Krystyny Mirek. Następne spotkanie DKK 24 maja o godz. 18:15
